بررسی سطح شادی در کارکنان دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال ۱۳۸۸

زمینه و هدف: امروزه برای دستیابی به سازمانهای اثربخش، توجه به فاکتورهای کیفیت کاری از اهمیت بسزایی برخوردار است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی سطح شادی و عوامل موثر بر آن درکارکنان دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می باشد.   روش بررسی: برای انجام این مطالعه توصیفی، پیمایشی 144 نفر با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی از بین کلیه ی کارکنان دانشکده های دانشگاه علوم پزشکی اصفهان(401 نفر) انتخاب شدند . اطلاعات با استفاده از دو پرسشنامه محقق ساخته شادی وعوامل شادی آفرین داخلی و خارجی جمع آوری گردید. روایی پرسشنامه ها با استفاده از روایی محتوایی و پایایی آنها با روش ضریب آلفای کرانباخ محاسبه گردید. تحلیل یافته های پژوهش در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی صورت گرفت.   یافته ها: میانگین نمرات شادی و عوامل شادی آفرین خارجی کمتر از سطح متوسط بوده، لیکن میانگین عوامل شادی آفرین داخلی در سطح متوسط بوده است. همچنین بین میانگین نمرات شادی و نمرات عوامل شادی آفرین داخلی و خارجی بر حسب سابقه خدمت، مدرک تحصیلی و محل خدمت تفاوت وجود نداشته، لیکن نمرات شادی مردان بیش از زنان بوده است. ازطرفی میانگین نمرات عوامل شادی آفرین داخلی و خارجی در افراد متاهل بیش از افراد مجرد بوده است.   نتیجه گیری: ضرورت پرداختن به مقوله نشاط و عوامل ایجاد کننده آن از آنجا ناشی می شود که هم برای جامعه و هم برای نهادهای آن بسیار مهم است